اناجیل واعمال رسولان رسالات پولس رسول رساله عبرانیان رساله یعقوب رسالات پطرس رسول رسالات یوحنا رسول رساله یهودا کتاب مکاشفه
انجیل متی رومیان افسسسیان دوم تسالونیکیان عبرانیان یعقوب اول پطرس اول یوحنا یهودا مکاشفه
انجیل مرقس اول قرنتیان فیلیپیان اول تیموتاوس دوم پطرس دوم یوحنا
انجیل لوقا دوم قرنتیان کولسیان دوم تیموتاوس سوم یوحنا
انجیل یوحنا غلاطیان اول تسالونیکیان تیطس
اعمال رسولان فلیمون
فهرست کلام خدا: عهد جدید X   پنجره را ببندید




انجیل متی (فصل ۱۸)


1 در همان ساعت، شاگردان نزد عیسی آمده، گفتند، چه کس در ملکوت آسمان بزرگتر است؟ 2 آنگاه عیسی طفلی طلب نموده، در میان ایشان برپا داشت 3 و گفت، هرآینه به شما می‌گویم تا بازگشت نکنید و مثل طفلِ کوچک نشوید، هرگز داخل ملکوت آسمان نخواهید شد. 4 پس هر که مثل این بچه کوچک خود را فروتن سازد، همان در ملکوت آسمان بزرگتر است. 5 و کسی که چنین طفلی را به اسم من قبول کند، مرا پذیرفته است. 6 و هر که یکی از این صغار را که به من ایمان دارند، لغزش دهد او را بهتر می‌بود که سنگ آسیایی بر گردنش آویخته، در قعر دریا غرق می‌شد! 7 وای بر این جهان به‌سبب لغزشها؛ زیرا که لابّد است از وقوع لغزشها، لیکن وای بر کسی که سبب لغزش باشد. 8 پس اگر دستت یا پایت تو را بلغزاند، آن را قطع کرده، از خود دور انداز زیرا تو را بهتر است که لنگ یا شلّ داخل حیات شوی از آنکه با دو دست یا دو پا در نارِ جاودانی افکنده شوی. 9 و اگر چشمت تو را لغزش دهد، آن راقلع کرده، از خود دور انداز زیرا تو را بهتر است با یک چشم وارد حیات شوی، از اینکه با دو چشم در آتش جهنّم افکنده شوی. 10 زنهار یکی از این صغار را حقیر مشمارید، زیرا شما را می‌گویم که ملائکه ایشان دائماً در آسمان روی پدر مرا که در آسمان است می‌بینند. 11 زیرا که پسر انسان آمده است تا گم شده را نجات بخشد. 12 شما چه گمان می‌برید، اگر کسی را صد گوسفند باشد و یکی از آنها گم شود، آیا آن نود و نُه را به کوهسار نمی‌گذارد و به جستجوی آن گم شده نمی‌رود؟ 13 و اگر اتّفاقاً آن را دریابد، هرآینه به شما می‌گویم بر آن یکی بیشتر شادی می‌کند از آن نود و نه که گم نشده‌اند. 14 همچنین ارادهٔ پدر شما که در آسمان است این نیست که یکی از این کوچکان هلاک گردد. 15 و اگر برادرت به تو گناه کرده باشد، برو و او را میان خود و او در خلوت الزام کن. هرگاه سخن تو را گوش گرفت، برادر خود را دریافتی؛ 16 و اگر نشنود، یک یا دو نفر دیگر با خود بردار تا از زبان دو یا سه شاهد، هر سخنی ثابت شود. 17 و اگر سخن ایشان را ردّ کند، به کلیسا بگو. و اگر کلیسا را قبول نکند، در نزد تو مثل خارجی یا باجگیر باشد. 18 هرآینه به شما می‌گویم آنچه بر زمین بندید، در آسمان بسته شده باشد و آنچه بر زمین گشایید، در آسمان گشوده شده باشد. 19 بازبه شما می‌گویم هر گاه دو نفر از شما در زمین دربارهٔ هر چه که بخواهند متّفق شوند، هرآینه از جانب پدر من که در آسمان است برای ایشان کرده خواهد شد. 20 زیرا جایی که دو یا سه نفر به اسم من جمع شوند، آنجا درمیان ایشان حاضرم. 21 آنگاه پطرس نزد او آمده، گفت، خداوندا، چند مرتبه برادرم به من خطا ورزد، می‌باید او را آمرزید؟ آیا تا هفت مرتبه؟ 22 عیسی بدو گفت، تو را نمی‌گویم تا هفت مرتبه، بلکه تا هفتاد هفت مرتبه! 23 از آن‌جهت ملکوت آسمان پادشاهی را ماند که با غلامان خود ارادهٔ محاسبه داشت. 24 و چون شروع به حساب نمود، شخصی را نزد او آوردند که ده هزار قنطار به او بدهکار بود. 25 و چون چیزی نداشت که ادا نماید، آقایش امر کرد که او را با زن و فرزندان و تمام مایملک او فروخته، طلب را وصول کنند. 26 پس آن غلام رو به زمین نهاده او را پرستش نمود و گفت، ای آقا مرا مهلت ده تا همه را به تو ادا کنم. 27 آنگاه آقای آن غلام بر وی ترحّم نموده، او را رها کرد و قرض او را بخشید. 28 لیکن چون آن غلام بیرون رفت، یکی از همقطاران خود را یافت که از او صد دینار طلب داشت. او را بگرفت و گلویش را فشرده، گفت، طلب مرا ادا کن! 29 پس آن همقطار بر پایهای او افتاده، التماس نموده، گفت، مرا مهلت ده تا همه را به تو ردّ کنم. 30 امّا او قبول نکرد، بلکه رفته، او را در زندان انداخت تا قرض را ادا کند. 31 چون همقطاران وی این وقایعرا دیدند، بسیار غمگین شده، رفتند و آنچه شده بود به آقای خود باز گفتند. 32 آنگاه مولایش او را طلبیده، گفت، ای غلام شریر، آیا تمام آن قرض را محض خواهش تو به تو نبخشیدم؟ 33 پس آیا تو را نیز لازم نبود که بر همقطار خود رحم کنی چنانکه من بر تو رحم کردم؟ 34 پس مولای او در غضب شده، او را به جلاّدان سپرد تا تمام قرض را بدهد. 35 به همینطور پدر آسمانی من نیز با شما عمل خواهد نمود، اگر هر یکی از شما برادر خود را از دل نبخشد.




تفسیر فشرده آیات



1 آیات ۱ تا ۳۵، چهارمین مبحث از پنج مبحث اصلی انجیل متی را تشکیل می¬دهند. این بخش به اهمیت فروتنی ایمانداران تاکید می¬ورزد. توجه کنید که این گفتگو بین مسیح و شاگردانش در شهر کَفَرناحوم اتفاق افتد(متی۲۴:۱۷). شاگردان هنوز در تب و تاب ملکوت زمینی مسیح و مقام و منزلتی که در پی آن بدست می آوردند؛ بودند. گویی درک و هضم موضوع مرگ و قیام مسیح نزد آنها بسیار مشکل بود. 3 کسانی وارد ملکوت آسمان می¬گردند که به ناتوانی و ورشکستگی روحانی خود پی ببرند و بدانند که با توانایی و قابلیتهای انسانی و عدالت شخصی و انجام شریعت هرگز شایستگی ورود به ملکوت خدا را نخواهند یافت بلکه باید همچون طفلی که کاملا وابسته به والدین خود است، فروتن شوند و برای نجات از گناه و مرگ ابدی کاملا به خداوند توکل کنند و به طریقی که خدا برای نجات انسان ها مهیا ساخته است یعنی کفاره عیسی مسیح خداوند ایمان آورند. 4 ارزشهای ملکوت خداوند مغایر با ارزشهای این دنیاست. 5و6 توجه کنید که منظور مسیح از طفل و صغار در اینجا ایمانداران واقعی به مسیح است. 7 مردم جهان باعث لغزش بعضی از ایمانداران شده و به خاطر آن داوری خواهند شد. همچنین ایمانداران باید بسیار هوشیار باشند تا با زندگی، گفتار و کردار خود باعث لغزش دیگران نشوند(رومیان۱۳:۱۴و۱۹و۲۱؛ اول قرنتیان ۱۳:۸). 8و9 به(متی۲۹:۵) مراجعه شود. 10 این بدان معنی نیست که هر کدام از ایمانداران به مسیح(صغار)به صورت انفرادی فرشته نگهبانی دارند. توجه کنید که ضمیر «ایشان» به جمع ایمانداران اشاره دارد؛ ولی فرشتگان،ایمانداران به مسیح را خدمت می¬کنند(عبرانیان۱۴:۱). 11 در بهترین و قدیمی ترین نسخ خطی عهد جدید این آیه وجود ندارد. 14 اراده پدر آسمانی این است که هیچ کدام از ایمانداران هلاک نگردند و این امر به طور قطع تحقق خواهد یافت به طوری که ایمانداران واقعی به مسیح تحت هیچ شرایطی نجات ابدی خود را از دست نخواهند داد(یوحنا۲۷:۱۰-۲۹؛ اول تسالونیکیان۲۳:۵و۲۴؛ فیلیپیان۶:۱؛ یهودا۲۴و۲۸). 15 در آیات ۱۵ تا ۲۰ مسیح، انضباط (دیسیپلین) در کلیسا را مطرح می¬سازد. گام اول، برخورد مستقیم و خصوصی با فرد متخلف است. واضح است که این عمل باید کاملا با احترام و محبت صورت پذیرد. توجه به این نکته بسیار مهم است که در اینجا تاکید مسیح بر گناهیست که کاملا جنبه شخصی دارد. در حالتی که گناه عضوی از کلیسا جنبه عمومی داشته باشد طبعا مسئله انضباط آن شخص مستقیما به شبان کلیسا و رهبران کلیسا مرتبط می¬باشد(دوم تیموتاوس۱:۴و۲؛ تیطُس۹:۱). 16 در صورتی که نصیحت مستقیم کارساز نباشد، گام بعدی نصیحت شخص خاطی در حضور دو یا سه شاهد است (تثنیه۱۵:۱۹). 17 گام سوم در برخورد با عضو گناهکار، اعلام علنی گناه وی در حضور تمام اعضای کلیسا است و اگر شخص خاطی توبه نکند در این صورت در مرحله نهایی شخص گناهکار از عضویت کلیسا محروم می¬گردد و با او همچون یک بی ایمان باید رفتار شود. زمانی که وی توبه کرده و زندگی اش عوض شود مجددا به عضویت کلیسا پذیرفته می¬شود. 18 به (متی۱۹:۱۶)مراجعه شود. 19 توجه کنید که این آیه باید با توجه به آیات ۱۵ تا ۲۰ تفسیر گردد که طبعا مسیح در مورد انضباط (دیسیپلین) در کلیسا صحبت می¬کند که نمونه ای از این دیسیپلین در کلیسای قرنتیان اتفاق ¬افتد (اول قرنتیان ۱:۵-۷). این آیه چک سفید برای تحقق خواسته ها و حل معضلات شخصی ایمانداران نیست. عبارت « هر چه که بخواهند» در رایطه با دیسیپلین در کلیسا است . 20 مسیح بار دیگر به اهمیت دعا و اتحاد در دعا در حل مسائل مهم کلیسا تاکید می-ورزد. طبق سنن یهود برای گشایش کنیسه احتیاج به حداقل ده عضو بود در حالی که مسیح تاکید می¬کند که حتی با دو یا سه نفر ایماندار می¬توان جلسه دعایی تشکیل داد. 21 طبق تعالیم فریسیان و کاتبان شخص شاکی می¬بایست تا سه بار برادر (فرد یهودی) گناهکار خود را ببخشد. که با توجه به این تعلیم یهودیان و چنین معیاری، در واقع پطرس خود را بسیار بخشنده و باگذشت جلوه می¬دهد. 22 «هفتاد و هفت مرتبه» اشاره به دفعات نامحدود است. 24 «ده هزار قنطار» یک وجه بسیار زیادی بود(هر قنطار معادل ۲۶ تا ۳۶ کیلوگرم طلا بود). 27 این امر فیض و محبت بی¬نهایت خدا را نسبت به گناهکار توبه کار که توانایی پرداخت جریمه گناهش را ندارد نشان می¬دهد. توجه کنید که جریمه گناه هر انسانی ، مرگ ابدی در جهنم و دوری از خدای قدّوس می¬باشد که منشا زندگی است. عیسی مسیح خداوند با مرگ خود بر روی صلیب جریمه گناهان تمام کسانی را که به او ایمان دارند پرداخت کرده و گناهان آنان را کفاره کرده است. بنابراین توبه گناهکاران در مسیحیت، توبه ای است که دارای پشتوانه است و عدالت بی نهایت خدا را خدشه دار نمی¬سازد . در صورتی که خدا گناهان افراد توبه کار را بدون مرگ عیسی مسیح بر روی صلیب و صرفا به دلیل رحمت خود می¬بخشید، عدالت بی نهایت وی خدشه دار شده و دیگر خدای عادلی نمی¬بود . در صلیب عیسی مسیح محبت بی نهایت خدا و عدالت بی نهایت خدا با هم تلاقی کرده و راه نجات انسان از گناه و مرگ ابدی مهیا شده است. 28 صد دینار حدوداً معادل مزد سه ماه یک کارگر بود. 32-35 خداوند از فرزندانش انتظار دارد که همان طور که وی گناهان و قرضهای ما را بخشیده و ما را که شایسته آتش جهنم بودیم به توسط خون گرانبهای مسیح به فرزندخواندگی پذیرفته و به ما حیات جاودانی عطا کرده است ما نیز گناهان دیگران را ببخشیم؛ در غیر این صورت خداوند ما را تنبیه خواهد کرد . سپردن به دست جلادان در این آیه نشانه شدت این تنبیه است. چنین تنبیهی برای احیاء وضعیت روحانی ایماندار است و برای هلاکت ابدی وی نیست.

فصول 1 2 3 4 5 6 7
انجیل متی 8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28

راهنمایی           پنجره را ببندید X

با کلیک روی شماره آیات، تفسیر آنها را انتهای متن مطالعه کنید و با کلیک مجدد روی شماره آیات در بخش تفسیر به مکان اول در متن کتاب مقدس برگردید. برخی از آیات به دلیل وضوح معنایی تفسیر نشده اند و با کلیک روی شماره آنها اتفاقی نمی افتد.
همچنین با کلیک روی کلمات آبی رنگ و نگاه داشتن ماوس روی آنها در متن کتاب مقدس اطلاعات بیشتری در مورد آن کلمه در پنجره ای دیگر ظاهر می شود که با حرکت ماوس از روی کلمه آبی رنگ، آن پنجره بسته می شود.